چطور باوجود همه‌گیری ویروس کرونا از معاش لذت ببریم؟
سرعت شیوع ویروس کرونا به‌قدری دوچندان است که می‌توان آن را به مبارزه‌ای ماراتن‌گونه تشبیه کرد . خیلی‌ها به‌دلیل مشکلات به‌وجودآمده , در گیر افسردگی و اضطراب شده‌اند و دیگر مانند قدیمی شوروشوق معاش ندارند ; البته می بایست پاره ای به خویش یاری کنیم و با وجود تمام مشکلات , از معاش لذت ببریم . درین مقاله از چطور , روش‌هایی را توصیه میکنیم که یاری می کنند با وجود همه‌گیری ویروس کرونا و پیامدهای آن , از معاش لذت ببریم .
آندره بونیور , روان‌شناس بالینی و مولف , میگوید : «مردم بدون چاره نیستند تا زمان پیداشدن معالجه کرونا مدام با محدودیت‌های شدید معاش نمایند , البته بایستی بپذیریم که مجبوریم با وضعیتی نو معاش کنیم که فعالیت ساده‌ای نیست . » بونیور میگوید بیشتر ما به‌دلیل معاش با تهدید یکی بیماری های ویروسی مرگ آور , اضطراب و استرس متعددی را تحمل می کنیم . «بلاتکلیفی» این شرایط را بدتر می کند , زیرا نمی‌توانیم به خودمان بگوییم که نهایی برای این اوضاع و احوال موجود است .
سوزان سویفت , روان‌شناس بالینی میگوید : «بشر عادت به طرح ریزی و پیش‌بینی مخاطرات داراست . ما می خواهیم بر آنچه واقعه میفتد در دست گرفتن داشته باشیم و وقتی که چنین اتفاقی نمی‌افتد , تحمل وضعیت برایمان زیاد طاقت فرسا میشود . »
۱ . اکنون بر حقیقت تمرکز نمایید
پزشک سویفت معتقد است در‌صورتی‌که از این موقعیت چیزی آموخته باشیم , این است که همه‌چیز میتواند به‌طور مداوم تغییر‌و تحول نماید . به حیث میرسد این همه‌گیری هیچوقت پایان نمی‌یابد , البته تمرکز روی جنبه‌های منفی حال حاضر منجر نمیشود که حالتان خوبتر شود .
طبق گفته دکتر معالج سویفت , ارگانیک است که درمورد وضعیت محتمل پیش رو تفکر و برنامه‌ریزی کنیم ; البته گهگاه ناامید می‌شویم و احساس می کنیم در شرایط فراوان سخت و بغرنجی گیر افتاده‌ایم . چنین حالتی و فاجعه‌انگاری وضعیت مو جود برخورد و جواب تن شما به اضطراب و نگرانی است . مدیر روزمرۀ «آنچه شرایط کنونی حادثه می‌افتد» سبب می گردد حس فرمائید در دست گرفتن بیشتری بر کارها دارید .
۲ . واقعیت‌ها را بدانید , البته انعطاف‌پذیر باشید
هنگامی پاسخی برای پرسش‌هایی از قبیل «بچه‌ها می بایست به مکتب بروند؟» یا این که «لازم است به سازمان بروم؟» نیست , برنامه‌ریزی برای آتی نا ممکن یا این که حداقل سخت میگردد . بونیور معتقد است شایسته ترین راه و روش برای کنارآمدن با این حالت تمرکز بر واقعیت‌ها و در عین حالا انعطاف‌پذیربودن است .
واقع‌گرایانه به احتمال‌های ممکن تصور کنید ; به عنوان مثال , رجوع و برگشت به مکتب چه مزایا و معایبی دارد؟ چه سیاستی برای خانواده اینجانب ممکن و چه سیاستی نا ممکن است؟ حالت و ویژگی‌های خانوادگی خودتان را در حیث بگیرید و این مورد را به خانواده‌های دیگر هم تعمیم دهید .
۳ . برنامه روزانه اثبات تولید فرمایید
بونیور معتقد است داشتن برنامه روزانه منجر ادب روحی ما می گردد , زیرا انرژی فرضی را برای تمرکز روی شغل های دیگر آزاد نماید . احتمالا به لحاظ رسد همه‌چیز از کنترلتان بیرون است , البته یک‌سری روش موجود هست که بتوانید مجدد به یک طرح ریزی روزمره دست یابید ; برای مثال تصمیم بگیرید هر روز در چه ساعتی ناهار بخورید و در روزنگار روی این یک مورد مداد بکشید تا بدون چاره نشوید در رابطه چنین موضوع کم‌اهمیتی تصور کنید .
۴ . رابطه خویش با ارزش‌ها و خواسته‌هایتان را محافظت نمائید
بونیور میگوید : «واقعا دوران مشقت است و کمتر کسی حس شعف و سعادت میکند ; ولی این به آن شکل نیست که نمی‌توانیم با توکل بر اهدافمان , به شم رضایت از دستیابی به خواسته‌هایمان برسیم . » پژوهش ها انجام‌شده در موضوع حس شعف نشان می دهد تنها خوشی و لذت نیست که منجر خوش‌حالی ما می شود ; رابطه با احساسات عمیق‌تری مانند شم رضایت از دستیابی به هدف ها و خواسته‌ها نیز ما‌را خوش‌حال میکند .
